Een hele tijd wakker gelegen van de heftige pijn, brand en steken in mijn voeten en benen.
Ook mijn armen en handen gingen mee doen. Zoveel mogelijk op de dekens gelegen met handen en benen in plaats van eronder.
Was er voor enen al zes keer uitgeweest.
Eindelijk ergens in slaap gevallen en tot bijna acht uur geslapen.
Even douchen en toen was het batterijtje al weer bijna leeg.
Eerst beneden weer geprobeerd contact te leggen met de huisarts. Lukte me eindelijk om online erin te weten te komen.
Na een ontbijt, rijstwafel caramelpasta, wasa knackerbrod sesam met komijnenkaas en een klein Nippon wafeltje, verder geprobeerd. Tegen de middag kwam ik erachter dat ze dus vakantie hebben tot zondag 26 mrt. Werd ik weer terug verwezen naar telefonisch contact. Voor een vervanger. Pfffffffff... je zal ernstig ziek zijn!
De krant gelezen. Koffie. Kiwi en mandarijn.
De zon scheen. Nina los gelaten, die sjeeste me voorbij naar de achterdeur. En hoepla.. zo bij Twan naar binnen.
Even wat foto's gemaakt bij een druk insectenhotel.
Mijn eerste knuffel van een knuffelbij gehad. Sterker nog... ik moest naar de wc en ineens een hoop gezoem in mijn oor en gekriebel in mijn nek... zat ie nog gewoon op me. Op de grond gevallen. Voorzichtig op mijn hand laten kruipen. Deze bijtjes steken niet. En komen graag even op je zitten. Vandaar Knuffelbijen.
Weer mee naar buiten genomen, vloog er vandoor om even later weer bij het hotel te landen. Er zat ook een hele grote wesp-achtige. Helemaal suf en sloom. Viel ook op de grond. Deze wél met een takje 'opgeraapt'. En op het zachte mos in een mini Japans tuintje gezet. Online gezocht en die gaf aan: de Europese Hoornaar. Niet gevaarlijk dus. Voor mensen. Misschien heeft ie zich wel tegoed gedaan aan mijn knuffelbijtjes en cocons.
Weer naar binnen. De dierenarts gebeld. Even overleg gehad. De knaagdierkenner was niet aanwezig tot volgende week vrijdag. 'k Wil niet het risico lopen dat het, net als vorige keer, bijna fout gaat met Twan. Morgen kan Twan z'n tand nog een keer geslepen worden door de 'gewone' dierenarts. En dan gelijk een afspraak voor het verwijderen onder narcose van de tand en stifttanden door de konijnendokter.
Nog weer een kop erwtensoep, twee boterhammen met corned beef en snijworst.
Vanavond nog een kop; zei ie... Hmmmm...
En anders moest ik zelf maar weer proberen. Therapeutisch thuis koken.
Wat verder medisch zitten koekeloeren online.
Even mezelf naar boven gehesen. Radio aan en gewoon lekker even zitten daar. Vier schilderijen een plekje gegeven op bestaande hangers. Lief kwam net naar boven om te zeggen dat ie toch om boodschappen ging, heeft gelijk een doos mee naar beneden genomen.
Hij heeft een Knorr pak Kip siam bereid. Dacht dat ie niet naar me geluisterd had, maar toch wel. Achthonderd gram groente erin en 500 gr kip, ipv wat er op de verpakking stond. Veel meer dus.
Ik had echt geen idee of ik dit nog lekker zou gaan vinden. Vroeggguuurrr at ik dit ook. Maar nu al jaren niet meer. Maak alles zelf.
Maar door de dunne spoeling van veel meer inhoud, viel dat reuze mee.
Hij had ook nog een grote bak fruitsalade voor me mee genomen.
Gisteravond had ik mijn boekje Valerie Lane 1 uit. Vanmiddag drie volgende delen besteld. Die komen morgen.
Vanmiddag toen ik boven was, bemerkte ik dat de pijn en de ergste brand uit mijn benen was. En wat steken door mijn rug ervoor in de plaats.
Nu vind ik het helemaal doodeng worden. Het spookt al dagen door mijn hoofd, doordat ik niet goed kan bewegen en door die pijn, mijn bijna fatale longembolies. Het lijkt er erg op. Dat had ik van de zomer ook hoor, toen ik corona had. Angst. Maar nu is het gewoonweg griezelig.
Lief is op de hoogte dat het me erg bezig houd en dat ik erg alert ben.
En natuurlijk hoop ik dat dit het nu was. De laatste stuiptrekkingen. Dat ik vanaf nu gewoon weer ga opknappen. Dat ik volgende week weer aan het werk ben.
Nog steeds wel een logge dino, die zich voortbeweegt.
Ik ben geloof ik al twee weken mijn spitskoolschotel met puree deklaag aan het doorschuiven iedere dag. Vanavond heb ik 'm weer doorgeschoven naar morgen.
Zojuist weer een aflevering van Arcadia gekeken. De eerste vonden we interessant.
De tweede ook nog wel. Nu hadden we zoiets van: De spanning is eruit. Saai. Eentonig. Voorspelbaar.
Nog even een puzzel leggen en dan naar bed.
